เมื่อเรา อยากตัดเสื้อผ้าให้ลูกเอง สิ่งแรกที่คิดคือ แล้วจะเริ่มยังไงหล่ะ มันยากไหม แล้วใช้เวลานานไหม จะบอกว่าเราขี้เห่อนะ เรามีความคิดอยากตัดเสื้อผ้าให้ลูกตั้งแต่เริ่มตั้งท้อง แม่เราก็ถักเสื้อให้ เย็บผ้าหุ้มตะกร้าผ้าอ้อมสุดหรูเตรียมไว้ตั้งแต่เราอยู่ในท้อง เราก็เลยอยากมีโมเมนต์นั้นบ้าง แต่ให้เรามานั่งถัก มันไม่ใช่เราอะ เราว่าชอบงานตัดเย็บ มากกว่า แป๊บๆ เสร็จละ (อันนี้คืองานอิมเมจก่อนลงมือทำ คิดว่าแป๊บเดียวไง)
เริ่มจากคนไม่รู้อะไรเลย ว่าตัดเสื้อผ้าเองนี่มันต้องทำยังไงบ้าง.. เราก็หาข้อมูลในอินเตอร์เนต ศึกษาลักษณะเสื้อผ้าเด็ก เสื้อเด็กอ่อนมันต้องเป็นสายผูก กระดุมจะได้ไม่ทำลูกเจ็บเวลานอนทับ ถุงมือต้องไม่มีตะเข็บข้างใน เดี๋ยวด้ายพันนิ้วลูก พอเจอแบบแล้วก็ต้องมีแบบตัดเสื้อผ้านะ แต่เราทำแบบตัดเสื้อผ้าไม่เป็น ก็ต้องไปร่ำเรียนสินะ
เราก็ตั้งหน้าตั้งตาเรียนการทำแบบตัดเสื้อผ้าไป ชีวิตก็หมกมุ่นอยู่กับเรื่องตัดเสื้อผ้าใส่เองเนี่ยแหละ จนท้องเข้าเดือนที่ 6 ยังไม่ได้ตัดเสื้อผ้าให้ลูกเลยสักชุด หาวิธีที่สั้นกว่านั้นดีกว่า เดี๋ยวท้องโตแล้วยิ่งทำงานพวกนี้ลำบาก.. เราจึงได้รู้จักกับ แบบตัดเสื้อผ้าสำเร็จ หนังสือแบบตัดเสื้อผ้า ซึ่งมัน shortcut มากๆ
และแล้วเราก็ได้หนังสือแบบตัดเสื้อผ้าเด็กเล่มแรกมา ขั้นตอนเตรียมผ้าและเตรียมแบบตัดเสื้อผ้าไม่ยากเลย วันเดียวเสร็จ.. แต่ต่อมาเนี่ยสิ ณ ตอนนั้นที่ท้อง เรากังวลมากเค้าว่ากันว่า แม่ท้องห้ามเย็บผ้าจะคลอดยาก ก็กลัวนะ อีกใจก็อยากตัดเสื้อผ้าให้ลูกอะ(อารมณ์คนท้อง..) แม่เรายังเย็บผ้าหุ้มตะกร้าผ้าอ้อมให้เราได้เลย เราก็เลยโทรไปหาแม่ และในที่สุดก็ตัดสินใจว่าเราจะลงมือตัดเสื้อผ้าให้ลูก (แม่บอกว่า จะผ่าคลอดไม่ใช่เหรอ.. ไม่มีอะไรหรอก ไม่งั้นสาวโรงงานเย็บผ้าที่ท้องก็ตกงานสิ)
เมื่อทำไปได้สักพัก.. เอิ่ม เราไปซื้อจักรเย็บผ้ากันเถอะ วันนึงเย็บได้ 10 เซน คงเสร็จไม่ทัน ลูกคลอดกันพอดี และแล้วก็ได้จักรเย็บผ้ามา (อ้อนสามีอยู่สองสามวัน) แต่..งานตัดเสื้อผ้าตัวแรกในชีวิตที่ทำสำเร็จคือ ชุดคลุมท้องค่ะ.. อ้าว..ซะงั้น มันมายังไง
ไม่มีอะไรมากค่ะ เบื่อชุดเดิมๆ เลยเอาชุดที่มีอยู่มาทาบกับผ้า แล้วตัดออกมา เย็บ.. ผลที่ได้คือ ใส่ได้นะ แต่ใส่นอน ใส่ออกไปโชว์ตัวข้างนอกไม่ได้ค่ะ มันป้ามาก.. ไม่เหมือนต้นแบบเลยสักนิด เริ่มเห็นเค้าแล้วว่าไปทางนี้ไม่น่ารอด กลับไปอาศัย shortcut อีกครั้ง คือ แบบตัดเสื้อผ้า แน่นอน เรามีแต่หนังสือแบบตัดเสื้อผ้าเด็ก ผลงานชิ้นแรกที่ทำให้ลูกคือ หมวกค่ะ ไวมาก วันเดียวเสร็จเลย.. ใส่โชว์นอกบ้านได้ด้วย แล้วงานอื่นๆ ก็ตามมาอีกมากมาย ภายใต้ shortcut ของเรา แล้วเราก็บ้าสะสมแบบตัดเสื้อผ้าตั้งแต่ตอนนั้น และมาถึงวันนี้ มันเยอะมากจนต้องเอาออกมาขายบ้าง จะได้มีทุนไปซื้อแบบตัดเสื้อผ้าใหม่ๆ มาเก็บไว้อีกมันเป็นความสุขเล็กๆ ของคนชอบตัดเสื้อผ้าใส่เอง แต่ทำแบบตัดเสื้อผ้าไม่เป็นค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น